Zakładanie działalności przez cudzoziemców w Polsce
Według danych z 2021 roku przeszło 22 tysiące jednoosobowych działalności gospodarczych było prowadzonych przez cudzoziemców. Do tego dochodzą jeszcze spółki z o.o., w których obcokrajowcy są udziałowcami. Jak wyglądają formalności przy zakładaniu biznesu przed cudzoziemca? Czy są jakieś ograniczenia? W tym artykule odpowiadamy na te pytania.
Czy obcokrajowiec może założyć firmę w Polsce?
Co do zasady tak, ale są pewne ograniczenia. Niektórzy obcokrajowcy są traktowani na równi z Polakami przy zakładaniu działalności gospodarczej. Dotyczy to obywateli państw należących do UE i EOG (Europejski Obszar Gospodarczy). Jednak takie same prawa mają między innymi cudzoziemcy, którzy posiadają:
- zezwolenie na pobyt stały,
- status uchodźcy,
- ważną Kartę Polaka,
- zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania działalności gospodarczej, udzielone ze względu na kontynuowanie prowadzonej już działalności na podstawie wpisu do CEIDG.
W przypadku pozostałych osób ustawodawca określił, że tacy przedsiębiorcy mogą prowadzić swój biznes wyłącznie w formie następujących spółek prawa handlowego:
- spółka z o.o.,
- spółka akcyjna,
- prosta spółka akcyjna,
- spółka komandytowa,
- spółka komandytowo-akcyjna.
Regulacje te zostały określone w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Jak cudzoziemiec może zarejestrować działalność gospodarczą w Polsce?
Procedura założenia i prowadzenia firmy przez osobę, która zgodnie z obowiązującymi przepisami może to zrobić na takich samych zasadach jak obywatele polscy, nie różni się zbytnio od standardowych procedur. Pierwszym krokiem jest rejestracja firmy w na wniosku CEIDG-1. Złożenie wniosku jest możliwe zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Papierowe wnioski składa się w urzędzie gminy lub urzędzie miasta. Tutaj przydatny będzie numer PESEL. Jeśli cudzoziemiec nie posiada takiego numeru i jest obywatelem państwa z Unii Europejskiej, to będzie musiał w urzędzie potwierdzić swoją tożsamość. Potrzebny jest do tego paszport lub inny dokument potwierdzający tożsamość i obywatelstwo.
Inaczej sprawa wygląda w przypadku osób spoza krajów UE, które nie posiadają numeru PESEL. W tym wypadku konieczna będzie osobista wizyta w urzędzie, żeby w oryginale przedstawić wszystkie niezbędne dokumenty.
Spółka z o.o. prowadzona przez cudzoziemca
Jest to najlepsza z punktu widzenia cudzoziemców forma prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Nie ma tutaj żadnych ograniczeń, co do tego, z jakich krajów pochodzą osoby, które chcą prowadzić biznes w takiej formie. Prawo pozwala na założenie nowej spółki oraz na kupienie udziałów w istniejących spółkach. Pozwala to na prowadzenie działalności gospodarczej na takich samych zasadach, jak w przypadku spółek, których właścicielami są Polacy.
Cudzoziemiec, który zdecyduje się na prowadzenie biznesu w formie spółki z o.o. nie musi posiadać prawa pobytu na terytorium Polski. Zasady rejestracji spółek przez cudzoziemców są identyczne, jak dla osób z Polski. A jeśli spółkę zakłada internetowo lub przez pełnomocnika, to nie musi nawet przebywać na terytorium naszego kraju. Natomiast jeśli planuje przyjechać do Polski i przebywać na jej terytorium w celu prowadzenia działalności, to na tej podstawie może uzyskać wizę lub zezwolenie na pobyt czasowy.
Jakie są możliwości prowadzenia działalności gospodarczej przez cudzoziemców?
Dwie najbardziej rozpowszechnione w Polsce formy prowadzenia biznesu przez cudzoziemców to jednoosobowa działalność gospodarcza i spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Cudzoziemcy, którzy zgodnie z ustawą nie mogą prowadzić działalności gospodarczej na podstawie wpisu do CEIDG, nie mogą prowadzić też firmy w formie spółek osobowych.
W tym przypadku jedną z możliwości jest uzyskanie pozwolenia na pobyt czasowy w celu kontynuowania prowadzonej już działalności gospodarczej. Prawo zezwala też na prowadzenie działalności przez małżonków obywateli polskich, o ile posiadają oni zezwolenie na pobyt czasowy, bez względu na podstawę wydania takiego zezwolenia.