Skutki zawarcia umowy pożyczki w spółce z o.o
Czasami spółka z o.o. potrzebuje dodatkowego finansowania. W takim przypadku można zwiększyć kapitał zakładowy, pozyskać dopłaty do kapitału od udziałowców lub ubiegać się o kredyt bankowy. Jednakże bywa, że pieniądze są potrzebne natychmiast i nie ma czasu na przeprowadzenie procedur związanymi z wyżej wymienionymi sposobami. W takim przypadku dobrym rozwiązaniem jest udzielenie pożyczki dla spółki przez jednego z udziałowców.
Przepisy regulujące udzielenie spółce pożyczki
Z reguły nie ma przeszkód dla wspólnika lub członka zarządu w podpisaniu umowy pożyczki ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością. Niemniej trzeba pamiętać o następujących zasadach zawartych w przepisach Kodeksu spółek handlowych:
- Do zawarcia umowy pożyczki między członkiem zarządu a spółką potrzebna jest zgoda zgromadzenia wspólników,
- W spółkach jednoosobowych, w których jedyny wspólnik jest też członkiem zarządu, umowa pożyczki musi być zawarta u notariusza,
- O ile umowa spółki nie stanowi inaczej, przy pożyczce przekraczającej dwukrotnie wysokość kapitału zakładowego potrzebna jest zgoda wspólników,
- Umowa spółki może przy pożyczce przewidywać uzyskanie zgody wskazanego organu spółki,
- Pożyczkę w wysokości powyżej 1.000 zł trzeba udokumentować, najlepiej w formie pisemnej.
Wspólnik, który udziela pożyczki spółce jest zwolniony z obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.
Pożyczka udzielana spółce a podatek dochodowy
W przypadku pożyczki, która będzie nieoprocentowana rodzi to po stronie spółki obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych. Jest tak dlatego, że nieoprocentowana pożyczka będzie stanowić przychód dla spółki. Gdyby pożyczka była zaciągana na wolnym rynku, to spółka musiałaby zapłacić odsetki od pożyczonego kapitału, więc wysokość hipotetycznych odsetek stanowi przychód do opodatkowania.
Podatku dochodowego po stronie spółki można w prosty sposób uniknąć. Wystarczy, że pożyczka będzie oprocentowana. Są dwie możliwości:
pozyskanie kilku ofert z banków, w celu potwierdzenia, że oprocentowanie udzielonej przez wspólnika pożyczki ma charakter rynkowy,
wpisanie do umowy odsetek przewidzianych w ustawie (Safe harbour).
W tym wypadku przepisy przewidują oprocentowanie w wysokości 2,4 % powiększone o wartość wskaźnika, który różni się w zależności od waluty pożyczki. W grę wchodzi wyłącznie wskaźnik, który określa koszt 3-miesięczny pożyczki na rynku międzybankowym.
Wskaźniki dotyczące najpopularniejszych walut to:
- WIBOR 3M,
- EURIBOR 3M,
- SOFR 3M (zamiast LIBOR USD 3M),
- SARON 3M (zamiast LIBOR CHF 3M),
- SONIA 3M (zamiast LIBOR GPB 3M).
Jednak, żeby organy podatkowe nie zakwestionowały oprocentowania takiej pożyczki, to trzeba spełnić dodatkowe warunki. Długość takiej pożyczki nie może przekroczyć 5 lat oraz nie może być dodatkowych opłat lub premii związanych z udzieleniem takiej pożyczki. Dodatkowo poziom zadłużenia w spółce w stosunku do podmiotów powiązanych i wspólników nie może przekraczać 20 milionów złotych.
Trzeba też pamiętać, że chociaż oprocentowanie pożyczki wynika z wartości podanych w ustawie, to zastosowanie rozwiązania Safe harbour wiąże się z obowiązkiem raportowania MDR, czyli przekazania informacji o schematach podatkowych do szefa KAS.
Odsetki, które będą należeć się wspólnikowi z tytułu umowy pożyczki zawartej pomiędzy nim a spółką, będą stanowić jego dochód. W związku z tym będzie on musiał zapłacić 19% podatku od dochodów kapitałowych.